Dragoslav Dedović je rođen 1963. u Zemunu. Odrastao je u Kalesiji, gimnaziju je završio u Tuzli. Nakon studija žurnalistike u Sarajevu radio je kao novinar za različite medije i pohađao postdiplomske studije sociologije kulture u Beogradu. Od 1990. do 1992. bio je urednik u jednoj tuzlanskoj izdavačkoj kući. Javno angažovao protiv šovinizma i upotrebe vojne sile i napustio je bivšu Jugoslaviju nakon početka rata u Bosni i Hercegovini. 1992. se nastanio u Nemačkoj, najpre radeći u Nirnbergu i Regenzburgu u restoranima, na brodogradilištima i u fabrikama kako bi finansirao intenzivne kurseve nemačkog jezika. Kao stipendista Fondacije Hajnrih Bel (Heinrich-Böll-Stiftung) odbranio je 1999. magistarsku tezu na interdisciplinarnim Evropskim studijama u Ahenu. Od 1999. do 2006. radio je kao novinar Radija Dojče vele (Deutsche Welle) u Kelnu i Bonu, uređujući i vodeći emisije Evropa danas i Tura kulture. Od 2006. do kraja 2008. godine boravio je u Beogradu kao direktor Regionalne kancelarije za Jugoistočnu Evropu nemačke Fondacije Hajnrih Bel. Od 2009. ponovo živi u Nemačkoj, prvo u Berlinu a potom u Kelnu gde je do 2012 radio kao savetnik za zapadni Balkan u Forumu Civilne mirovne službe (forumZFD). Trenutno radi kao glavni urednik Programa na srpskom RTV Dojče vele (Deutsche Welle). Više puta nagrađivan, između ostalog na Slovu Gorčina (1988) Godišnjom nagradom za najbolju knjigu Društva pisaca BiH (2005), Pečatom varoši sremskokarlovačke (2011) kao i stipendijskim boravcima nemačkih književnih institucija. Eseje i analitičke tekstove objavljuje i na nemačkom, prevodi sa nemačkog i na nemački, a njegovi književni tekstovi su prevedeni na više jezika. Zastupljen je u nekoliko antologija bh. i srpskog pesništva.

Dr Snežana Mišić, istoričar umetnosti, muzejski savetnik, završila je osnovne, master i doktorske studije na Odeljenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu. Od 2006. zaposlena je u Galeriji Matice srpske u Novom Sadu, najpre kao kustos za edukaciju, zatim je od 2011. obavljala poslove načelnika Odeljenja za programe i prezentaciju i kustosa izložbi, a od januara 2016. je na mestu programskog direktora. Angažovana je na kreiranju, organizaciji i realizaciji programske delatnosti Galerije, i njenom delovanju na polju međunarodne saradnje. Bavi se istraživanjem i proučavanjem nacionalne umetnosti i vizuelne kulture XIX veka. Kao autor i saradnik priredila je veliki broj izložbi i pratećih kataloga, i nekoliko publikacija. Aktivno učestvuje u radu stručnih skupova, konferencija, seminara i radionica u zemlji i inostranstvu iz oblasti muzeologije, istorije umetnosti i edukacije u muzejima. Član je Upravnog odbora Galerije Matice srpske, stalni član saradnik Odeljenja za likovne umetnosti Matice srpske i član Nacionalnog komiteta ICOM-a Srbije i ICOM CECA-e.

Zoran Kolundžija, rođen 20. juna 1952. godine u Nišu, SR Srbija, osnovnu školu, gimnaziju i Filozofski fakultet završio u Novom Sadu u kom neprekidno živi od 1966. godine Prvo zaposlenje u Kulturno-prosvetnoj zajednici Vojvodine (današnji Zavod za kulturu Vojvodine) od 1980. do 1990. godine. Samostalnu Izdavačko-knjižarsku agenciju PROMETEJ registrovao 10. januara 1990. godine i otada se smatra samostalnim privrednikom. U toku 25 godina postojanja Prometeja potpisao kao urednik i izdavač oko 2.500 naslova, više puta nagrađivan kao izdavač...

Ivan Ivanji rođen je 1929. godine u Zrenjaninu. Posle okupacije Jugoslavije živeo je u Novom Sadu do 1944. godine, kada je uhapšen kao Jevrejin i sproveden u Aušvic, Buhenvald i druge koncetracione logore. Posle rata je sve do 1948. godine pohađao i diplomirao arhitektonski otsek Srednje tehničke škole u Novom Sadu, a posle studirao arhitekturu i germanistiku u Beogradu. Bio je nastavnik srednjih tehničkih škola u Čačku i Beogradu, novinar, dramaturg, pomoćnik upravnika Savremenog i Narodnog pozorišta u Beogradu, savetnik jugoslovenske ambasade u Bonu i sekretar Predsedništva Saveza književnika Jugoslavije. Bio je i prevodilac Josipa Broza Tita i drugih državnih i partijskih funkcionera za nemački jezik. Poslednjih godina živeo je kako u Beogradu, tako i u Beču. Najvažnija objavljena dela su romani “Čoveka nisu ubili”, “Dioklecijan”, “Konstantin”, „Julijan“, “Smrt na Zmajevoj steni”, “Na kraju ostaje reč”, “Jedna mađarska jesen”, “Preskakanje senke”, “Barbarosin Jevrejin u Srbiji”, “Guvernanta”, “Balerina i rat”, “Staljinova sablja”, „Aveti iz jednog malog grada“, „Slova od kovanog gvožđa“ i „Moj lepi život u paklu“, zbirke pripovedaka “Svako igra svoju ulogu”, “Druga strana večnosti” i “Poruka u boci”, eseji “Nemačke teme”, bajke “Ajkula sa nežnim srcem”, “Kengur i helikopter” i memoarske knjige “Pisma iz Havane”, “Titov prevodilac” i “Mađarska revolucija 1956”. Prevođen je na engleski, nemački, italijanski, mađarski, slovenački i slovački jezik, a preveo je više desetina knjiga i drama sa nemačkog i mađarskog na srpski, kao i sa srpskog na nemački jezik.

Jakša Šćekić, novinar iskustva dužeg od 40 godina u srpskim i stranim medijima, profesionalnu karijeru završio kao televizijski producent u birou Reuters u Beogradu. Posle diplomiranja na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, Jakša je počeo novinarsku karijeru u štampanim medijima, ali se uskoro prebacio na Radio-televiziju Beograd (RTB) kao izveštač i producent gradskog programa Beograda, a potom i na vesti na Kanalu 1. Jakša je osnovao popularni Treći kanal i bio glavni urednik prvog ikada satelitskog TV programa u regionu. Njegove stručne oblasti su i satelitska i kablovska televizijska tehnologija. Za Sky news počeo je da radi 1993. godine kao šef biroa za istočnu Evropu, u Beogradu. Izveštavao je o ratovima na prostoru bivše Jugoslavije, NATO operaciji na Balkanu, ratu u Iraku i putovao Evropom za Sky News. Većinu vremena proveo je u Iraku gde je vodio operacije Sky News tokom i posle režima Sadama Huseina. Takođe je radio i u biroima Sky News u Moskvi, Vašingtonu i Briselu. Jakša je bio jedan od najistaknutijih blogera na Internet stranici popularne i nezavisne TV i radio stanice B92, i bio je gost nekoliko panel diskusija o međunarodnoj politici i Srbiji. Oženjen je i ima dva odrasla sina. Predaje televizijsko i ratno novinarstvo u Beogradu.

dr Goran Miloradović rođen je 1965. godine u Novom Bečeju. Na studijskoj grupi za istoriju Filozofskog fakulteta u Beogradu diplomirao je 1994. godine, na temi Zamjatin i istorija u romanu “Mi”, na Katedri za opštu savremenu istoriju kod mentora prof. dr Andreja Mitrovića. Magistarsku tezu Logori za izolaciju u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca (1919–1922) odbranio je kod istog mentora 15. marta 2000. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Doktorsku tezu Sovjetski kulturni uticaji u Jugoslaviji 1945–1955. godine odbranio je 27. novembra 2009. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu, kod mentora prof. dr Miroslava Jovanovića. Zaposlen je u Institutu za savremenu istoriju u Beogradu u zvanju višeg naučnog saradnika. Do sada se bavio temama iz istorije srednje i istočne Evrope (Ruska carevina i Sovjetski savez, Kneževina/Kraljevina Srbija, Habsburška monarhija, Jugoslavija), a posebno iz oblasti kulturne i društvene istorije, istorije ideja i ideologija. Učestvovao je na nekoliko projekata u okviru kojih su objavljivani istorijski izvori, u saradnji sa Arhivom grada Beograda, Arhivom Srbije, Slavističkog instituta Ruske akademije nauka i Arhivom grada Moskve. Istraživao je u nizu domaćih i inostranih arhiva: Arhiv Jugoslavije, Arhiv Srbije, Arhiv grada Beograda, Diplomatski arhiv Ministarstva spoljnih poslova Srbije, Gosudarstvennый arhiv Rossiйskoй Federacii, Rossiйskiй gosudarstvennый arhiv socialьno-političeskoй istorii, Rossiйskiй gosudarstvennый arhiv noveйšeй istorii. Učestvovao je na brojnim naučnim konferencijama u Srbiji i inostranstvu – Rusiji, Belorusiji, Hrvatskoj, Finskoj, Austriji, Bosni i Hercegovini (Republici Srpskoj). Član je redakcije Godišnjaka za društvenu istoriju. Služi se ruskim i engleskim jezikom.

Adriana Dondo je rođena 1995. u Novom Sadu. Završila je Karlovačku gimnaziju, a trenutno je studentkinja prve godine Komparativne književnosti sa teorijom književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Pohađala je „Malu školu novinarstva“ organizovanu od strane UNS-a, kao i novinarski kurs Gradske biblioteke u Novom Sadu. Učestvovala je na literarnim konkursima tokom osnovne i srednje škole, i osvojila pohvalu za učešće na UNICEF-ovom konkursu povodom Svetske nedelje posvećene dojenju, treću nagradu na konkursu „Evropa u školi“, prvu nagradu na konkursu „Ljudi se razlikuju, ali žele iste stvari“ povodom 3. decembra – Međunarodnog dana osoba sa invaliditetom, kao i specijalnu nagradu gimnazije „Dušan Vasiljev“ iz Kikinde.

Vladimir Gvozden, istoričar književnosti, književni kritičar i teoretičar, prevodilac, zaposlen na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Bio je gostujući profesor na Univerzitetu u Regenzburgu, predavanja po pozivu je držao na univerzitetima u Bambergu, Gisenu, Pragu, Segedinu i Londonu, gostujući istraživač bio na univerzitetima u Torontu, Inzbruku i Brnu, lektor na Univerzitetu u Poznanju, radovi su mu prevođeni na mađarski, makedonski, bugarski, španski, poljski i nemački jezik. Objavljene knjige: Jovan Dučić putopisac: ogled iz književne imagologije (2003), Činovi prisvajanja: od teorije ka pragmatici teksta (2005); Srpska putopisna kultura 1914-1940 (2011); Književnost, kultura, utopija (2011); Pregledni rečnik komparatističke terminologije u književnosti i kulturi, ur. Bojana Stojanović Pantović, Miodrag Radović, Vladimir Gvozden (2011); Nine Serbian Poets: Anthology of Contemporary Serbian Poetry / Devet srpskih pesnika: Antologija novije srpske poezija (2012); Gordost (grupa autora), N. Sad, 2014. Član uredništva časopisa Zlatna greda i Zbornika za jezik i književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. Dobitnik je nagrade Društva književnika Vojvodine za prevod godine (2005), Nagrade „Laza Kostić“ (2012) i nagrade Društva književnika Vojvodine za knjigu godine (2012).

Aleksej Kišjuhas je sociolog iz Novog Sada. Docent na Odseku za sociologiju Filozofskog fakulteta u Novom Sadu i redovni kolumnista dnevnog lista Danas od 2006. godine

Jovana Gligorijević (1983) od 2002. novinarka je nedeljnika “Vreme” u kom pokriva širok spektar tema, uključujući nove medije i slobodu govora na internet. U “Vremenu” uređuje pojedine sekcije sajta www.vreme.com i obavlja funkciju community managera na društvenim mrežama. U periodu od 2008. do 2010. obavljala je funkciju urednika sekcije o evrointegracijama na sajtu b92.net/Srbija2020. Takođe, obavlja funkciju pomoćnika urednika u biznis magazine CorD. Od marta 2014. članica je Izvršnog odbora Nezavisnog udruženja novinara Srbije.

Milena Minja Bogavac je spisateljica, dramaturškinja, pozorišna rediteljka, scenaristkinja, pesnikinja i radnica u kulturi. Rođena je u Beogradu, 1982. Diplomirala je dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti. Komadi su joj prevođeni na brojne jezike, uvršteni u antologije savremene drame, izvođeni u brojnim srpskim i evropskim pozorištima, i predstavljeni na relevantnim međunarodnim festivalima... Dobitnica je nagrada „Borislav Mihajlović- Mihiz“, za dramsko stvaralaštvo, „Josip Kulundžić“ za „izuzetan uspeh u oblasti pozorišta“, dve godišnje nagade Malog pozorišta „Duško Radović“, nagrade «Anđelka Milić» za umetničko delo koje se koristi feminističkim teorijama i nekoliko drugih... Od 1999. sa rediteljkom Jelenom Bogavac, vodi pozorišnu trupu Drama Mental Studio. Trupa je realizovala više od pedeset umetničkih projekata, a nezavisno od rada u trupi, Milena Bogavac sarađuje sa brojnim rediteljima, umetnicima, institucijama i organizacijama među kojima su: Bitef, Bitef teatar, Centar E8, Teorija koja hoda, Per.Art, Forum za novi ples Srpskog narodnog pozorišta i druge... Od 2001. godine, radi u organizaciji Bitefa, a 2015. na ovom festivalu dobila je priznanje za Polifonu autorku (sa četiri predstave u programu Bitef polifonije). Od 2016. godine, članica je Upravnog odbora Bitefa. Piše i izvodi slem poeziju, a prve dve zbirke: „Ekonomsko propagandna poezija“ (2005) i „Moj slem je duži od tvog“ (2011) objavio joj je Studentski kulturni centar u Novom Sadu. Autorka je zbirke priča „Istorija srca“ (Princip Bonart pres, 2012), romana «Ljubav se nosi u tri» (Čarobna knjiga, 2016) kao i nekoliko drama objavljenih u različitim izdanjima. Zajedno sa Stevanom Filipovićem, pisala je scenario za višestruko nagrađivani film «Pored mene», kao i scenarija za nekoliko kratkih filmova i TV serija, od kojih je najznačajnija serija «Otvorena vrata» (tri epizode). Zajedno sa Vojislavom Arsićem, razvila metod kolektivnog autorstva poznat pod naslovom «Pozorište kao omladinski rad». Ovim metodom, kreirali su predstavu «Muškarčine» (Centar E8 i Bitef teatar, 2012.) , o kojoj su predavali na međunarodnim konferencijama i simpozijuma o primenjenom pozorištu i rodnoj ravnopravnosti (Performing the world, Nju Jork; Man engage, Nju Delhi i druge.) Režirala je nekoliko omladinskih predstava, kao i predstavu «Balerine» u produkciji Srpskog narodnog pozorišta. Ova predstava, od 2014. dobila je nekoliko nagrada na festivalima, od kritike, kao i od Udruženja baletskih umetnika Srbije. Redovno vodi radionice zasnovane na upotrebi pozorišta u edukaciji, radionice pisanja i izvođenja slem poezije i radionice za razvoj dramskog teksta. Predaje dramaturgiju i scenario u srednjoj školi Artimedia.

Đuro Radosavović rođen je u Titogradu 1986. Živi u Beogradu. Objavio je dva romana: Budva, bagra i blud (2011. Čarobna knjiga), i Crnogorski roman (2015. Samizdat B92). Kolumne piše za Vijesti, Al Jazeera i Politiku. Radi kao copywriter.

Đorđe Pi­sa­rev je rođen 11. fe­bru­ara 1957. go­di­ne u Vi­ziću (Srem, Vojvodina) u zna­ku Vo­do­li­je, pod­znak Riba. Di­plo­mi­rao književ­nost na Fi­lo­zo­fskom fa­kul­te­tu u No­vom Sadu. Radi u „Dnevniku“. Obja­vio je dvadesetak sre­tnih knjiga. Zbir­ke priča: „Knjiga gospo­da­ra priča“ (1985), „Mi­ki Šepard: Strašne priče“ (1990), „Po­sla­ni­ce iz No­vog Jerusalima“ (1996, iza­bra­ne priče), „Be­smrtni­ci“ (2002, iza­bra­ne i no­ve priče) i „Velika očekivanja“ (2012). Ese­ji: Pred vra­ti­ma ra­ja (2002). Ro­ma­ni: Mi­me­zis mi­me­zis ro­ma­na (1983), Knjige na­ro­da Lu­ta­ka (1988), Got­ska priča (1990), Kovčeg (1992), Po­pi­su­jući ime­na stva­ri (1995), Za­ve­ra bli­zna­kinja (1999, a 2014. objavljena na engleskom jeziku pod nazivom A Plot of Twin Sisters), Pod sen­kom zma­ja (2001), U srcu gra­da (2004), Po­noć je u so­bi us­po­me­na (2005, 2010), A ako um­re pre ne­gošsto se pro­bu­di? (2009, 2010), Na stazi suza (2010), I noć se uvukla u njegovo srce (2015), Pozna večera za gospođu Fibi (2016) i U kuhinji sa Zevsom (2017). Za Brod teatar iz Novog Sada napisao tri drame i dve adaptacije (sve odigrane u ovom teatru), a premijerno mu je, u Narodnom pozoristu Kikinda, izvedena drama J.G. ili život bez smisla po motivima (i tekstu) Danila Kiša. La­ure­at je nagrada „La­za Kos­tić“, „Ste­van Pešić“, „Karolj Sirmai“, „Stanislav Lem“, do­bio je Na­gra­du Društva književ­ni­ka Voj­vo­di­ne za knjigu go­di­ne i Na­gra­du Pokra­jin­skog fon­da kul­tu­re za naj­bolju knjigu go­di­ne, kao i stipendiju Fon­da­ci­je Bo­ri­slav Pe­kić. U više navrata bio u najužem izboru za Ninovu nagradu. Još uvek živi, i pokušava da piše, u No­vom Sadu.

Vesna Knežević je likovni umetnik, profesor na Fakultetu likovnih umetnosti, i učesnik i mentor velikog broja projekata oslikavanja grada muralima. Rođena 1959. godine u Beogradu gde je diplomirala 1983. i magistrirala 1985. godine na FLU. Doktorirala je 2017. godine na FLU obrađujući temu murala i objedinjujući svoj dotadašnji rad na istim. Imala je veliki broj samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Član je udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS). Dobitnik je nagrade Moša Pijade na studijskom boravku u Parizu. Dobitnik je velikog broja nagrada za slikarstvo.

Dr Jasna Jovanov Istoriju umetnosti studirala i odbranila magistarsku tezu na Filozofskom fakultetu u Beogradu; doktorirala u Centru za interdisciplinarne i multidisciplinarne studije Univerziteta u Novom Sadu. U Galeriji Matice srpske zaposlena od 1978. do 1992., a potom do 1999. kao samostalni istraživač, povremeno angažovana u Muzeju savremene umetnosti u Novom Sadu. Od 1999. rukovodi Spomen- zbirkom Pavla Beljanskog. Predaje istoriju umetnosti na Departmanu za geografiju, turizam i hotelijersvo PMF-a (od 2005) i na Akademiji klasičnog slikarstva Univerziteta EDUCONS (od 2008), kao redovni profesor. Od 2016. godine obavlja posao dekana Akademije klasičnog slikarstva. Bavi se istraživanjima u oblasti moderne umetnosti; rezultate istraživanja je publikovala u zasebnim izdanjima i člancima, kao i u okviru kataloga izložbi. Objavila je tekstove o dadaizmu na jugoslovenskim prostorima, Stevanu Aleksiću, Nadeždi Petrović, Marku Muratu, Vlahu Bukovcu, Risti Stijoviću, Danici Jovanović i drugim autorima, kao i o problemima legata, povezanosti umetnosti i turizma i umetnosti i politike, te o umetničkoj kritici. Bavi se i likovnom kritikom, pisanjem eseja o likovnim umetnostima, dizajnu i fotografiji, scenarističkim radom i prevođenjem. Uredila niz izdanja, a posebno monografije Spomen-zbirke Pavla Beljanskog i “Flat Horizon: Art and Life of Milan Konjović” u izdanju Fibonacci Accademic Press iz San Franciska. Za doprinos na planu promocije savremene umetnosti dobila priznanje „Iskra kulture” (2003), a nagradu Nacionalnog komiteta ICOM- a za muzejski rad 2008. i 2012. I 2016., dok je Spomen-zbirka Pavla Beljanskog dobitnik priznanja Muzejskog društva Srbije „Mihajlo Valtrović“ za muzej godine 2006, kao i priznanja Nacionalnog komiteta ICOM-a za izdavački poduhvat godine (2010), nagrade Turistički cvet za doprinos receptivnom turizmu; u 2018. godini nagrađena je prznanjem Muzejskog društva Srbije „Mihailo Valtrović“ za izuetnog povedinca, kao i nagradom „Pavle Vasić“ zbirku likovnih kritika Dragana Aleksića.

Sava Ristović rođen je u Beogradu, gde je 1984. završio istoriju umetnosti na Filozofskm fakultetu. Još tokom studija sarađivao u časopisima Student, Zdravo i Mladost, a tokom 1984. je stalni saradnik časopisa YU Video. Od 1996. prvo kao stalni saradnik a potom i kao stalno zaposleni radi na Drugom programu Radio Beograda. Od 2001. (i danas) autorski uređuje emisiju Znakovi, posvećenu teoriji i praksi savremene umetnosti. Objavio je više tekstova u stručnim časopisima, kao i kritika i komentara, pisac je brojnih predgovora kataloga, učesnik tribina i okruglih stolova, član uredništava i žirija, a 2014 objavio je knjigu Znakovi - ON AIR, u izdanju Muzeja Zepter, s intervjuima vođenim u emisiji.

Dr Sanja Kojić Mladenov, viša kustoskinja i istoričarka umetnosti, usmerena ka istraživanju savremene umetničke prakse, medija i roda od 1995. godine. Završila istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, master i doktorske Rodne studije na interdisciplinarnim studijama Univerziteta u Novom Sadu – ACIMSI. Direktorka Muzeja savremene umetnosti Vojvodine od 2013. do 2016. godine. Kustoskinja istog Muzeja od 2006. godine, Odeljenja za izložbe aktuelne umetnosti, te Centra za intermedijsku i digitalnu umetnost. Dobitnica nagrade "Lazar Trifunović" Društva istoričara umetnosti, Katedre za modernu umetnost Filozofskog fakulteta u Beogradu i Kulturnog centra Beograda za najbolju likovnu kritiku i kritičko razmatranje savremene scene 2016. godine, kao i priznanja Društva istoričara umetnosti Srbije (DIUS) za najbolju autorsku izložbu u 2013. godini. Kustoskinja Paviljona Srbije na 54. Venecijanskom Bijenalu savremene umetnosti (2011), izložbe Svetlost i tama simbola, Dragoljuba Raše Todosijevića nagrađene internacionalnim priznanjem - Uni Credit Venice Award. Članica je međunarodnih udruženja AICA, ICOM i CIMAM - čija je stipendistkinja (2011). Autorka je, kustoskinja i selektorka mnogih izložbi i projekata u zemlji i inostranstvu. Kustoskinja EU projekata Risk Change i Performing the Museum. Napisala i objavila preko 100 kritičkih eseja, recenzija izložbi i naučnih tekstova u katalozima izložbi, stručnim časopisima, knjigama i elektronskim medijima. Urednica i autorka tekstova monografskih publikacija posvećenih radu Bogdanke Poznanović, Dragoljuba Raše Todosijevića, Igora Antića, Tatjane Vujinović, MP_art i dr. Učestvovala je na mnogim stručnim simpozijumima i konferencijama u zemlji i inostranstvu.

Gordana Draganić Nonin je diplomirani menadžer u medijima. Radi kao novinar-urednik, šef novosadskog dopisništva lista Danas i urednik govornog programa i PR Zavoda za kulturu Vojvodine. Rođena je 1963. godine u Novom Sadu i profesionalnu karijeru je počela kao novinar u redakciji Programa 202 Radio Novog Sada, a zatim, od 1992. godine u Nezavisnom društvu novinara Vojvodine gde je prvo radila kao novinar kulture, a potom je bila dugogodišnji urednik kulturne rubrike. Bila je osnivač, idejni tvorac i predsednik Društva građana „Horizonti“ od 1993. godine. Pored osnovne delatnosti zalaganja za mir, na uspostavljanju prekinutih kulturnih veza na teritoriji bivše Jugoslavije, kao jedna od delatnosti Društva, objavljena su i dva broja časopisa za komunikaciju kultura Horizonti u kojima je bila osnivač i glavni i odgovorni urednik. Bila je novinar nezavisnog nedeljnika Bulevar do 2002; zamenik glavnog i odgovornog urednika RTV Panonije i urednik emisije iz kulture Art box; pomoćnik glavnog i odgovornog urednika časopisa za savremenu kulturu Vojvodine Nova misao; a od 2006. godine je novinar i urednik u listu Danas. Redovni je saradnik nedeljnika Novi magazin. Autor je više od sto intervjua sa najznačajnijim ličnostima iz kulturnog i društvenog života Srbije, regiona i sveta, a izbor njenih intervjua objavila je izdavačka kuća “Agora” 2010. godine pod nazivom “Ljudi od reči”. Knjiga teksova i intervjua “Bez prašine” objavljena je 2012. godine (NIP Dnevnik, Novi Sad). Dobitnica je Medalje kulture za multikulturalnost i interkulturalnost Zavoda za kulturu Vojvodine za 2011. godinu.

Dr Branislava Kostić je rođena oktobra 1956. godine. Na Fakultetu političkih nauka u Beogradu diplomirala je 1978. godine. Magistrirala generalni menadžment na ECPD (European Centre for Peace and Development, University for Peace established by the United Nations) 2005. godine. Doktorirala na Fakultetu bezbednosti, BU, Beograd (tema: Održivi menadžment medija u društvenim konfliktima i krizama), 2012. godine. Sertifikovani je pregovarač u kriznim situacijama (Sertifikat IC, Fakultet bezbednosti, Beogradski univerzitet), ekspert za odnose sa potrošačima, merketinške komunikacije i krizni PR. Branislava je u stalnom radnom odnosu od 1979. godine kao profesor Sistema i organizacije kulturnih aktivnosti u Karlovačkoj gimnaziji. Od 1. marta 2006. godine radi, prvo kao asistent, a zatim kao predavač na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu, na katedri za Proizvodne sisteme, organizaciju i menadžment i u Centru za smanjenje katastrofalnih rizika (FTN). Branislava je predsednica Vojvođanskog kluba, članica Nezavisnog društva novinara Vojvodine i Društva Srbije za odnose sa javnošću (DSOJ), jedan je od osnivača i član redakcije časopisa za komunikaciju medija i okruženja MIOKO; stručni savetnik konsultantske kuće EC Nadaški. : Živi na Telepu, gaji bugenvilije, ruže, lavandu i limunove. Veruje da je Fruška Gora centar svemira, da je Teri Pračet nadmašio Bibliju, a Tesla i Bibliju i Pračeta.

Danijela Purešević diplomirala je 1985. godine istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, na katedri za modernu umetnost. Od 1984. kao likovni kritičar aktivno deluje na srpskoj, jugoslovenskoj i međunarodnoj likovnoj sceni. Radila u uređivačkim odborima i objavljivala tekstove u brojnim časopisima kod nas i u inostranstvu. Bila je selektor i umetnički direktor, član žirija, komisija, saveta, kao i organizacionog tima brojnih manifestacija u domenu savremene umetnosti. Autor brojnih tekstova kataloga izložbi, nekoliko izložbenih koncepata i predavanja. Od 1990. godine likovni kritičar i urednik u Redakciji za kulturu TV Beograd (RTS). Autor je više od 1000 priloga iz oblasti vizuelnih umetnosti, i urednik, autor i scenarista više stotina emisija (serijali Devedesete, Art zona, Metropolis, Kulturni centar, itd). Dobitnik povelje Nacionalnog centra za fotografiju (priznanje za informisanje) 2002. godine. Dobitnik Nagrade „Ranko Radović“ (zajedno sa arh Dankom Selinkićem) u kategoriji televizijske emisije, izložbe i multimedijslane prezentacije, 2010. godine. Dobitnik Nagrade „Lazar Trifunović“za kritičko promišljanje savremene likovne i vizuelne umetnosti, 2016. godine. Član ULUPUDS-a i Međunarodnog udruženja likovnih kritičara AICA-Sekcija Srbija.

Momčilo Antonijević, novinar, urednik i gerila baštovan, rođen je u Užicu 1980. Diplomirao je novinarstvo na Fakultetu političkih nauka u Beogradu 2004, a četiri godine kasnije i magistrirao na istom fakultetu na katedri za Teoriju kulture. Pet godina bio je saradnik u nastavi na tom predmetu. Kao urednik radi u magazinima Jasmin, Vodič za život i Srpska ekonomija. Saradnik je portala Vice. Ove godine za izdavačku kuću Komshe izdaje svoju prvu knjigu, zbirku putopisa i kulinarskih razglednica „Kako sam postao putnik i prestao da budem turista.“ Živi radi i sadi u Beogradu.

Dr Tijana Palkovljević Bugarski je istoričar umetnosti sa dugogodišnjim iskustvom u muzejskoj delatnosti. Diplomirala i magistrirala na Filozofskom fakultetu u Beogradu, na Katedri za istoriju umetnosti. Doktorske studije završila je takođe na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu na Odseku za muzeologiju kod prof. dr Nenada Radića. Na istraživačkom polju bavi se proučavanjem nacionalne umetnosti 20. veka, zaštite i promocije kulturnog nasleđai muzeologije. Od 2001. zaposlena je u Galeriji Matice srpske, a od 2010. godine je na mestu upravnika. Angažovana je na kreiranju programske i izdavačke delatnosti Galerije. Realizovala je brojne izložbe i objavila nekoliko knjiga, kataloga i tekstova u stručnim časopisima. Učestvovala je u radu stručnih skupova i radionica u zemlji i inostranstvu vezanih za oblast muzejskog menadžmenta, marketinga, edukativnih programa. Član je Odeljenja za likovnu umetnost Matice srpske, Upravnog odbora Matice srpske i nacionalnih komiteta ICOM-a (International Committee of Museum) i AICA (International Association of Art Critics). Aktivno učestvuje u radu ICTOP-a (International committee for the training of personel). Predsednik je Upravnog odbora Fondacije Novi Sad - Evropska prestonica kulture 2021.

Svetislav Basara je rođen 21. decembra 1953. u Bajinoj Bašti. Dobitnik je više srpskih nagrada za književnost, a njegov roman „Fama o biciklistima“ mnogi smatraju jednim najboljih romana devete decenije dvadesetog veka. Drame su mu izvođene na mnogim scenama a knjige prevođene na engleski, francuski, nemački, mađarski, bugarski, italijanski i makedonski jezik.Basara je bio ambasador SR Jugoslavije od 2001. do 2005. godine na Kipru.Kolumnista je dnevnih novina Danas. Kolumna mu nosi naziv Famozno.Iz braka sa Vidom Crnčević-Basara, kćerkom pokojnog Brane Crnčevića, ima dvoje dece Taru i Relju.

Goran Samardžić je rođen u Sarajevu, 1961. godine. Završio studij književnosti. Radio kao novinar, urednik, priređivač, promotor...Piše poeziju, prozu, književne prikaze... Suvlasnik je Izdavačke i knjižarske kuće Buybook. Bibliografija: Lutke, pjesme, Svjetlost, Sarajevo, 1990. Otkazano zbog kiše, pjesme i priče, Svetlost, Sarajevo, 1995. Između dva pisma, pjesme i priče, ABC Ljubljna, 1995. Sikamora, priče, Bosanka knjiga, Sarajevo, 1997. Šumski duh, roman, Profil, Zagreb, 2004. Laguna, Beograd, 2006. Beletrina, Ljubljana, 2007, Blesok, Skoplje, 2012. Itd... Ljudi koje su na krilima donijele guske, priče, Profil, Zagreb, 2007. Leteći Beograđanin, priče, Laguna, Beograd, 2009. Dekle na cesti, priče, Goga, Novo mesto, 2011. Zimski zagrljaji, priče, VBZ, Zagreb, Beograd, Sarajevo. 2015. Dobitnik je domaćih i regionalnih književnih nagrada za priču i roman, a njegova proza uvrštena je u antologiju „Best European Fiction 2011“. Bio u najužem izboru za nagrade u okruženju (Jutarnji list, Meša Selimović...) Zastupljen u antologijama i prevođen na strane jezike. Živi u Sarajevu

Irfan Hošić je doktorirao na odsjeku za Povijest umjetnosti Filozofskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. Područje njegovog istraživanja je bosanskohercegovačka umjetnost 20. i 21. vijeka. Dobitnik je novinarske nagrade koju dodjeljuje BIRN (Balkan Investigative Reporting Network, Beograd) 2012. godine. Irfan Hošić je kustos Paviljona Bosne i Hercegovine na 55. Bijenalu u Veneciji (2013.) pod nazivom Vrt Uživanja umjetnika Mladena Miljanovića. Kao gostujući predavač boravio je na Stamps School of Art and Design na University of Michigan (2013.) i Nova Faculty of Social Sciences and Humanities u Lisabonu (2018.). Dobitnik je Patterns Lectures nagrade koju dodjeljuje Erste Stiftung i WUS Austria za naučni projekat Dizajn i kriza (2017.). Autor je niza izložbi kao što su Umjetnost i terorizam. Bh. umjetnost nakon 11/9 (2009.) ili Odjeća kao simbol identiteta (2011.) obje postavljene u Gradskoj galeriji u Bihaću. Autor je knjige Iz/van konteksta (Connectum, Sarajevo 2013.) u kojoj su sabrani ogledi i kritike koje se bave pitanjima umjetnosti, arhitekture i mode. Hošić je docent na Odsjeku za tekstil Tehničkog fakulteta Univerziteta u Bihaću gdje predaje Historiju umjetnosti i Modernu umjetnost i dizajn. Bavi se likovnom kritikom i kustoskim radom.

Denis Kuljiš rođen je u Splitu 1951. godine. Na Filozofskom fakultetu u Zagrebu studirao opštu lingvistiku i sociologiju. Redovno je pisao u novinama od 1972. godine, zaposlio se 1979. u Poletu i 1980. u Vjesniku. Radio kao urednik i novinar Starta, Danasa i Studija. Godine 1989. osnovao s partnerima poduzeće Media Press, koje je učestvovalo u pokretanju privatnog nezavisnog političkog nedeljnika, Globus. Glavni urednik pet godina, a za to vreme preduzeće je preraslo u Europapress Holding, najveću novinsko-izdavačku kuću u Hrvatskoj. Nikada nije dobio nijednu nagradu, priznanje ili odlikovanje. Objavio: - Majmuni, gangsteri i heroji, novinski tekstovi i feljtoni (Zagreb, 2001; Beograd, 2002). - Dva pamfleta protiv Tuđmana ( Naklada Jesenski i Turk, Zagreb, 2005. ) - Majmuni, gangsteri,heroji, geniji, lupeži & papci; satirične biografije poznatih Hrvata; Zagreb 2005. - Ad hominem, 2006.

Svetlana Slapšak (1948, Beograd), klasičnu gimnaziju završila je u Beogradu, gde je diplomirala, magistirala i doktorirala na Odeljenju za antičke studije na Filozofskom fakultetu. Bila je jedna od troje urednika satiričnog časopisa studenata Filozofskoga fakulteta u Beogradu Frontisterion, koji je zabranjen i uništen već sa prvim brojem, 1970. Objavila (napisala i/ili uredila) preko šezdeset knjiga i zbornika, preko četiristo studija (lingvistika, antičke studije, komparativna književnost, balkanologija, studije roda), preko hiljadu petsto eseja, jedan roman, dve drame, libreto, nekoliko komada za Karađoz – pozorište senki, koje je uvela u Sloveniju, prevode sa grčkoga, novogrčkoga, latinskoga, francuskoga, engleskoga i slovenačkoga. Pisala je kolumne u Književnoj reči, Teleksu, Vremenu, Nezavisnom i drugim časopisima, kao i na portalu Peščanik. U mariborskom Večeru piše rubriku jednom nedeljno već osamnaest godina. Novije knjige: Franc Kavčič in antika: pogled iz antropologije antičnih svetov, Ljubljana, Narodna galerija, 2011; Mikra theatrika: antropološki pogled na antično in sodobno gledališče (Knjižnica Mestnega gledališča ljubljanskega, zv. 156), Ljubljana, 2012; Zelje in spolnost: iz zgodovinske antropologije hrane, Beletrina, Ljubljana, 2013; Antička miturgija: žene, XX vek, Beograd, 2013; Leteći pilav: antropološki eseji o hrani, XX vek, Beograd, 2014; Kuhinja z razgledom, Goga, Novo Mesto, 2016, Preživeti i uživati: iz antropologije hrane. Eseji i recepti, Prosvjeta, Sarajevo, 2016.
Nagrade: „Miloš Crnjanski“ za knjigu eseja 1990; American PEN Freedom of Expression Award 1993; Helsinki Watch Award 2000; Helen Award, Montreal, 2001; Nagrada „Mirko Kovač“ za knjigu eseja 2014.

Dejan Papić, vlasnik i direktor Izdavačkog preduzeća Laguna rođen je 1962. godine u Beogradu. Godine 1998. osnovao je preduzeće Laguna s namerom da svoju ljubav prema dobrim knjigama podeli sa drugima. Njegov entuzijazam i upornost omogućili su razvoj najvećeg privatnog izdavačkog preduzeća u Srbiji koje je do sada objavilo skoro 3000 naslova. Godine 2009. osnovao je knjižarski lanac Delfi koji danas obuhvata 32 knjižare u Srbiji. Pokretač je i predsednik Srpskog udruženja izdavača i knjižara. Krajem 2013. pokreće i Radio Lagunu, jedinu beogradsku radio stanicu koja se dominantno bavi kulturom.

Dejan Ristić je istaknuti istoričar, prevodilac i scenarista. Jedan od vodećih stručnjaka u oblasti integralne zaštite i upravljanja kulturnim nasleđem. Obavljao dužnosti upravnika Narodne biblioteke Srbije, državnog sekretara za kulturu i brojne druge. Bavi se diplomatskom istorijom (srpsko-britanski i srpsko-francuski odnosi krajem 19. i početkom 20. veka; jugoslovensko-alžirski odnosi od 1954. godine), Holokaustom, odnosom države i tradicionalnih verskih zajednica u 20. veku, kulturnom istorijom i kulturom sećanja. Autor više desetina naučnih radova i knjiga među kojima se posebno ističe naučna monografija pod naslovom ,,Kuća nesagorivih reči: Narodna biblioteka Srbije 1838-1941ˮ (objavljena 2016. godine) na osnovu koje su ,,Filmske novostiˮ snimile dokumentarni film ,,Sećanja iz pepelaˮ (2016. godine). Preveo dela prof. dr Jana Keršoa ,,Hitler – Hibris: 1889–1936ˮ i ,,Hitler – Nemezis: 1936–1945ˮ, prof. dr Suzan Vajs Bauer ,,Istorija starog sveta: prve civilizacijeˮ, ,,Istorija starog sveta: prva carstvaˮ i ,,Istorija starog sveta: prvi preobražajiˮ, kao i prof. dr Filipa K. Hitija ,,Tvorci arapske istorijeˮ (kao koprevodilac). Učesnik međunarodnih stručnih i naučnih skupova održanih u Beogradu, Londonu, Trondhajmu, Jerusalimu, Beču, Hagu, Amsterdamu, Tel Avivu, Istambulu, Bratislavi, Pragu, Moskvi, Oslu, Helsinkiju, Briselu, Luvenu, Andrićgradu, Bukureštu, Ljubljani i dr. Pohađao specijalizovane edukacije u Jerusalimu i Londonu iz oblasti državne uprave i istraživanja Holokausta kao stipendista britanske i izraelske vlade. Koautor Nacionalne postavke Republike Srbije ,,Vojni memorijali i mesta stradanja iz Drugog svetskog rataˮ koja je osvojila prvu nagradu na Međunarodnoj izložbi ˮMemorijal 2011.ˮ (Moskva, 2011), kao i izložbi ,,Petar Prvi Karađorđević – kralj i ratnikˮ (Topola, Zadužbina kralja Petra Prvog Karađorđevića, 2011) i ,,Sećajte se moji mene jer me više nemaˮ (Beograd, Istorijski muzej Srbije, 2011). Inicijator i koordinator više projekata realizovanih pod pokroviteljstvom Uneskoa. Koordinirao aktivnosti na izradi nominacionih dosijea za unos slave (nematerijalno kulturno nasleđe), telegrama kojim je Austrougarska objavila rat Srbiji 1914. godine (pokretno kulturno nasleđe) i stećaka (nepokretno kulturno nasleđe) na Uneskove liste svetske kulturne baštine. Inicijator, koordinator i/ili stručni konsultant u realizaciji više desetina nacionalnih i međunarodnih naučnih skupova i izložbi održanih u Beogradu, Novom Sadu, Nišu, Kragujevcu, Kruševcu, Valjevu, Šapcu, Boru, Užicu, kao i na Cetinju, u Skoplju, Zagrebu, Banja Luci, Solunu, Budimpešti, Rimu (Vatikan), Parizu, Londonu, Tunisu i Rabatu. Tokom rada u NBS posebnu pažnju posvetio je zaštiti i obogaćivanju nacionalnog fonda, stručnom radu, izdavačkoj delatnosti, kao i unapređenju međunarodne bibliotečke saradnje. Uspostavio model nacionalne biblioteke kao multifunkcionalne ustanove kulture. Narodna biblioteka Srbije u tom razdoblju dobila je čitav niz visokih odličja poput Sretenjskog ordena drugog stepena, Izvanrednog zlatnog beočuga, Nagrade grada Beograda za najbolju knjigu u oblasti humanističkih nauka u 2012. godini, kao i priznanja na međunarodnim sajmovima knjiga u Beogradu i Podgorici i dr. Uspostavio Nacionalni dan knjige. Utemeljio Nacionalnu nagradu u oblasti bibliotekarstva Janko Šafarik. Osnovao Fondaciju Narodne biblioteke Srbije. Inicirao i sproveo zakonsku proceduru za uvođenje akademskog obaveznog primerka. Dobitnik ,,Pečata Matice srpskeˮ, Spomen-medalje Ministarstva odbrane, ,,Zlatne značke KPZ Srbijeˮ, Povelje zahvalnosti Filološkog fakulteta u Beogradu, plakete Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, priznanja Narodnog muzeja Srbije, Muzeja nauke i tehnike, NC ,,Odbranaˮ Ministarstva odbrane za najboljeg saradnika i dr.

Aleksandar Đuričić, novinar i pisac. Saradnik najznačajnijih novina na prostoru bivše Jugoslavije, bio je glavni urednik magazina "Gloria", "Hello", "Puls", autor-urednik u magazinu "Newsweek". Objavio je i knjige "Posle fajronta" i "Čuvarkuće, udovice pisaca"

Sava Damjanov je rođen 1956. godine u Novom Sadu, gde se i školovao. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu (1980. godine, grupa za jugoslovenske književnosti i srpskohrvatski jezik), magistrirao (1986) i doktorirao (1996) na istom fakultetu (mentor mu je bio akademik Milorad Pavić). Radi na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu kao redovni profesor na Odseku za srpsku književnost: predaje Srpsku književnost 19. veka i Kreativno pisanje, a na doktorskim studijama Kulturu postmodernizma. Od školske 2003/4. do školske 2006/7. bio je rukovodilac je magistarskih studija na Odseku za srpsku književnost. U okviru doktorskih studija angažovan je kao predavač ili mentor na domaćim i stranim univerzitetima (Beograd, Niš, Nikšić, Ljubljana, Zagreb, Lisabon, Bordo, Venecija, Krakov, Segedin, Melburn). Piše prozu, književnokritičke i književnoistorijske radove. Govori, nemački, engleski i ruski jezik.
Facebook profil

Zoran Knežev je rođen na isti dan kada i Novi Sad, samo dvesto i nešto godina kasnije 1. februara 1967. godine, u Novom Sadu. Bio je vlasnik par privatnih firmi, a poslednja je firma „Hermes“, koja se bavila poslovno informacionim sistemima i koja je poslovala sa preko 40-tak firmi u Srbiji, a hilјade i hilјade pređenih kilometara i hilјade pozanstava su ostavile neizbrisiv trag u njegovim sećanjima. Zbog svega što se u našoj zemlјi događalo u zadnjih 10-tak godina, i drastičnog smanjenja poslova, bio je prinuđen da zatvori firmu, posle 23 godine rada u privatnom biznisu. Upravo to mu je omogućilo da se totalno posveti ovoj materiji i istraživanju u vezi prošlosti i istorije Novog Sada i Vojvodine.

Andrej Tišma (Novi Sad, 1952) likovni kritičar, umetnik i kustos. Od 1981. do 2008. radio je kao likovni kritičar novosadskog lista "Dnevnik", a od 2011. je urednik u Kullturnom centru Novog Sada za oblast digitalne umetnosti. Od 1997. bio je član redakcije magazina za kompjutersku umetnost i kulturu "Digital Arts", a član je redakcije onlajn časopis za savremenu umetnost "Artmagazin" od 1997. Član je Sekcije za teoriju i kritiku likovnih umetnosti Udruženja likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Vojvodine od 1983. i Međunarodnog udruženja likovnih kritičara (AICA) od 2002.
Likovne kritike i eseje objavljuje kontinuirano od 1976. godine u brojnim listovima, časopisima, na radiju i televiziji. Tekstovi su mu prevođeni i objavljeni u inostranim publikacijama  u Francuskoj, SAD, Italiji, Belgiji, Nemačkoj i Brazilu. Objavio je knjigu likovnih eseja i kritika "Druge te(rit)orije", 1992; zbornik svojih tekstova na engleskom jeziku, 1996;  monografiju "Sublimni objekti - primeri likovne umetnosti u Jugoslaviji na kraju 20. veka", 2002;  i „Interfejsi bezgraničnog – digitalna i internet umetnost na prelazu milenijuma“, 2008. Takođe i dve mejl-art monografije "Privatni život" 1986. i "Priroda daje..." 1992, kao i monografiju telefaks umetnosti "Fax HeART" 1995.
Autor je brojnih tematskih međunarodnih izložbi i projekata u oblasti novih medija. Bio je selektor Oktobarskog salona u Beogradu 1996. i izložbe "Kritičari su odabrali" u Beogradu 1998. Dobitnik je godišnje nagrade za likovnu kritiku Cetra za vizuelnu kulturu "Zlatno oko" u Novom Sadu za 1995. godinu. Živi i radi u Novom Sadu.

Janko Baljak je rođen 21. novembra 1965. u Beogradu. Diplomirao filmsku i televizijsku režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Prvi kratki igrani film Zbog osnovane sumnje prikazan je 1986. godine u zvaničnoj selekciji Festivala jugoslovenskog dokumentarnog i kratkometražnog igranog filma. Za vreme studija režirao deo omnibus filma Šta radiš večeras (priča Apsolutni sluh ). Ovaj film je zvanično zatvorio Festival jugoslovenskog igranog filma u Puli 1988. Priča Apsolutni sluh reprezentovala je Fakultet dramskih umetnosti na Svetskom festivalu filmskih škola u Minhenu 1988. i u selekciji za Osamnaestog "Oskara" za najbolji studentski film vanengleskog govornog područja. Isti film omogućio mu je da uzme učešća u Prvoj Evropskoj letnjoj filmskoj školi u Beogradu 1989. godine. Selekcija je obavljena u Londonu, a predavač dvanaestorici najboljih studenata bio je reditelj Ištvan Sabo. Njegov dokumentarac Derbi reprezentovao je rad ove škole na Montrealskom filmskom festivalu 1990. godine. Diplomski rad, TV drama Dugi život bračnog para Kos naišao je na odličan prijem kod publike i kritike. Otkupljen je od strane francuske televizije. Autor je desetine emisija kulturno-umetničkog programa TV Beograd. Jedan je od osnivača filmske i TV produkcije nezavisnog beogradskog radija "B 92" u čijoj produkciji je realizovao niz dokumentarnih filmova koji su s uspehom prikazivani kod nas i u svetu i višestruko nagrađivani. Redovni profesor Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu, predaje dokumentarni film Od 2009-2014 godine bio je umetnički direktor Beogradskog festivala dokumentarnog i kratkometražnog filma. jednog od najstarijih filmskih festivala u Evropi.

Zoran Hamović je rođen 25. novembra 1957. goidne u Beogradu. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu. Tokom profesionalne karijere u Institutu za strane jezike (Beograd), izdavačkim preduzećima “Rad“ i “Clio“ stekao je široka znanja u oblasti izdavaštva, menadžmenta, kulturne politike, obrazovne politike i medija. Sarađivao je sa obrazovnim programima i redakcijama za kulturu brojnih štampanih i elektronskih medija, uključujući i kulturnu redakciju Radio Televizije Srbije (1990). U periodu 2000. - 2015. lično je dobio niz domaćih i stranih priznanja za uređivačke i izdavačke poduhvate, uključujući nagradu Biblioteke grada Beograda za najboljeg izdavača 2003. godine, takođe i Beogradski sajam knjiga proglasio je „Clio“ za najboljeg izdavača 2003. i 2010. godine.

Milan M. Ćirković je naučni savetnik Astronomske opservatorije u Beogradu (Srbija) i istraživački saradnik Instituta za budućnost čovečanstva pri Filozofskom fakultetu Oksfordskog univerziteta (Velika Britanija). Odbranio je doktorat iz astrofizike na Državnom univerzitetu Njujorka u Stoni Bruku (SAD) 2000. godine, gde je prethodno magistrirao iz geo-nauka 1995. godine. Njegovi glavni istraživački interesi su u oblastima astrobiologije (Galaktička nastanjiva zona, SETI), analize rizika (globalni katastrofički rizici, epistemologija rizika) i filozofije nauke (antropička načela, filozofija fizike, studije budućnosti). Ko-uredio je antologiju Global Catastrophic Risks (Oxford University Press, Oxford, 2008), koja je pozitivno ocenjena i predstavljena u brojnim svetskim naučnim glasilima, uključujući Nature i Science. Autor je prvog udžbenika iz vangalaktičke astronomije na južnoslovenskim jezicima (Uvod u vangalaktičku astronomiju, Univerzitet u Novom Sadu, Novi Sad, 2008). Objavio je do sada 3 monografije (najnovija je The Great Silence: The Science and Philosophy of Fermi's Paradox, Oxford University Press, Oxford, 2018) i oko 200 naučnih, stručnih i preglednih radova u istraživačkim časopisima i zbornicima, kao i preko 150 eseja, popularno-naučnih i novinskih tekstova. Preveo na srpski više knjiga, uključujući naslove Ričarda Fajnmena, ser Rodžera Penrouza i Pola Dejvisa.

Zlatko Crnogorac je izvršni producent ustanove kulture gradske opštine Stari grad – Parobrod, njen sedmogodšnji kreativni direktor, jednako kao i manifestacije Filmstreet. Istovremeni je free lance koncertni i event producent poslednjih 15 godina u rasponu događaja od Bijelog Dugmeta na Hipodromu preko Rolingstonsa na Ušću i u Budvi do U2 u Zagrebu, kao i pregršt drugih i manjih lokalnih projekata i festivala. Kroz studijski projekat upoznavanja sa institutom EU prestonice kulture zvanično je poseto Esen, Turku, Talin, Gimaraeš, Košice, Marselj, Umeu, Plzen, Vroclav i Arhaus u aktuelnim godinama njihovih istoimenih titula. Autor je više studijskih filmova o EU prestonicama kulture emitovanih na N1, kao i stalni saradnik subotnjeg dodatka Danasa, Nedeljnika i Vremena na teme i iz oblasti istorije arhitekture i pop kulture. Više o njemu samom na www.zlatkocrnogorac.com

Autor Miroslav D. Ilić, rođen 1961. godine u Novom Sadu, po zanimanju je lekar specijalista hirurg, redovni profesor hirurgije na Medicinskom fakultetu, Univerziteta u Novom Sadu. Bio je predsednik Izvršnog odbora Vojvođanskog pokreta (1997-2003), predsednik Socijaldemokratske partije Vojvodine (2004-2008), predsednik političkog saveta Vojvođanske partije, osnivač izborne grupe građana “MI”, aktivni učesnik u javnom i političkom životu Novog Sada i Vojvodine, autor knjige “Vojvodina direktno” (2012) i političkih članaka (Autonomija info, NIN, Peščanik). Osnivač i saradnik NVO: Zelena mreža Vojvodine, Centar za liberalne studije Vojvodine, Centar za politiku i evroatlantsko partnerstvo, Nova Vojvodina.

Željko Milanović (1975, Kragujevac) studije srpske književnosti završio je 2000. godine na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu. Na istom fakultetu odbranio je magistarsku (2006) i doktorsku disertaciju (2010). Od 2010. godine radi na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu (asistent sa doktoratom do 2013. godine; od 2013. godine u zvanju docenta). Do sada je objavio sledeće knjige: „Advocatus diaboli. Ogledi iz književnosti“ (Kragujevac, 2005), „Od slika o Drugome ka poetici. Stvaralaštvo Dragutina J. Ilića“ (Beograd, 2009) i „Dva pisca i Drugi“ (Beograd, 2012). Bavi se proučavanjem srpske, hrvatske i makedonske književnosti 19. i 20. veka kao i imagološkim istraživanjima. Rezultate svojih istraživanja je objavljivao u časopisima Književna smotra, Kultura, Slavistična revija, Književna istorija, Zbornik Matice srpske za književnost i jezik, Koraci, Sveske, Gradina, Letopis Matice srpske... kao i u zbornicima sa naučnih konferencija i različitim zbornicima naučnih radova.

Dr Ana Rakić, istoričar umetnosti, osnovne studije je završila na Odeljenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu. Na istoj katedri je doktorirala 2018. godine. Zaposlena je u Galeriji likovne umetnosti poklon zbirci Rajka Mamuzića od 2008. godine. Kao viši kustos, radi na realizaciji izložbenog i edukativnog programa i uspostavljanju međuinstitucionalne i međunarodne saradnje. Bavi se istraživanjem umetnosti druge polovine XX veka, a učestvovala je na realizaciji predavanja iz oblasti istorije umetnosti, tapiserije i ilustracije. Objavila je prikaze izložbi i studije u katalozima i stručnim časopisima o radu i delovanju umetnika posleratne jugoslovenske scene (Polja, Nova misao, Kultura, Rad Muzeja Vojvodine, Zbornik Matice srpske za likovne umetnosti). Kao autor, stručni saradnik i korektor učestvovala je u realizaciji više monografskih i stručnih izdanja objavljenih u zemlji i inostranstvu. Član je Upravnog odbora Galerije likovne umetnosti poklon zbirke Rajka Mamuzića i član Nacionalnog komiteta ICOM-a.

Miroslav Božin je rođen 17.maja 1952. godine u Staparu. Studirao na Ekonomskom fakultetu u Subotici. Radio kao novinar u Radio Subotici, zatim kao dopisnik Dnevnika iz Subotice. U Redakciji Dnevnika u Novom Sadu bio ekonomski i skupštinski komentator (iz savezne, republičke i pokrajinske skupštine) i pomoćnik glavnog i odgovornog urednika. Napravio dve radio stanice u Novom Sadu: Pan radio i Radio Sajam u kojima je u kraćem periodu bio glavni i odgovorni urednik. Bio dopisnik Tanjuga iz Subotice, a pisao je o gastronomiji u Plejboju, izdanju za Srbiju i CG. Na Radio Novom sadu emitovan mu radio serijal od 52 epizode "Salaši za Vas". Bio izvšni direktor marketinga Novosadskog sajma i prvi direktor Kongresnog centra "Master" Novosadskog sajma. Organizovao niz promocija, uveo više sajmova u sajamski repertoar i bio organizator "Šunka festa". Kratko vreme je bio v.d. direktora Turističke organizacije Grada Sombora. Autor je TV serijala od 52 epizode "Čarde na Dunavu". Napisao više turističkih i gastronomskih vodiča među kojima su "Čarde na Dunavu" i najnoviji - "Salaši za Vas".

Robert Čoban rođen je 27.07.1968. u Baču u Vojvodini, Republika Srbija. Srednju školu završio u Bačkoj Palanci, Pravni fakultet studirao u Novom Sadu. Od 1990. radi kao novinar - u početku kao novosadski dopisnik beogradskih "Večernjih novosti"; zagrebačke "Arene", sarajevskih "Naših dana". Sarađuje i u magazinima "Vreme" i "Stav". 1992. sa grupom studenata obnavlja izlaženje studentskog mesečnika "Index". Posle dva broja sledi smena celokupne redakcije i pokretanje "Nezavisnog index"-a koji će kasnije promeniti ime u "Svet" iz kojeg je nastala izdavačka kuća Color Press Grupa. Danas na čelu Color Press Grupe najvećeg izdavača magazina u regionu sa kompanijama u svih 6 republika - 84 magazina, 21 internet portal i preko 50 konferencija i festivala godišnje. U porfoliju kompanije nalaze se i brojni licencni naslovi: "The Economist", "Diplomacy & Commerce", "Hello!", "Brava Casa", "Gloria", "Story", "Grazia" i brojni drugi. Među konferencijama koje Color Press Grupa organizuje - nalaze se i: "Pro Femina", "Food Talk", "The Economist: Svet u...", "Digital", "Book Talk", "CSR Srbija", "Serbia Goes Green", "Teen Talk" i mnoge druge.

Pavle Zelić (1979, Beograd). Pisac, filmski i strip scenarista, kritičar i teoretičar. Objavio više hiljada tekstova, eseja, prikaza i kritika na temu književnosti, stripa, filma i drugih umetnosti u velikom broju štampanih časopisa i novina i na online portalima. Gostujući predavač na više fakulteta Univerziteta u Beogradu a održao je više stotina predavanja iz različitih oblasti popularne kulture. Objavio preko 40 priča u svim relevantnim književnim i popularnim časopisima i novinama, kao i u više desetina antologija u zemlji i regionu. Urednik je antologije erotske fantastike „Ugriz strasti“ (Društvo „Lazar Komarčić“, 2007), autor zbirke priča “Poslednja velika avantura“ (kao pobednik konkursa za ediciju „Prva knjiga“ Matice srpske 2009.) i romana „Peščana hronika“ (Laguna, 2013.) kao i većeg broja kratkih stripova i dve izuzetno uspešne grafičke novele “Družina Dardaneli: Poljubac leptirice” i “Družina Dardaneli: Zločin na Svetskoj izložbi” (System comics, 2011. i 2016.), koje je ilustrovao Dragan Paunović, i projekta “Otvoreni umovi, slobodni umovi”/“Lana Tafi” (Savet Evrope i Evropska unije, 2015) koji je objavljen na engleskom srpskom, italijanskom, francuskom, nemačkom, poljskom, danskom i jermenskom jeziku. Za svoj spisateljski, teoretičarski i scenaristički rad je nagrađen više puta. Bio je organizator većeg broja izložbi, konvencija i festivala, predsednik Saveta 49. Zlatnog pera, bijenala ilustracije ULUPUDS-a a trenutno je predsednik komisije za međunarodnu saradnju Srpskog književnog društva a aktivan član Udruženja stripskih umetnika Srbije.

Mladen Milosavljević rođen je na Mladence 1982. godine u Smederevskoj Palanci. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, Odeljenje za Etnologiju i antropologiju. Glavni je i odgovorni urednik Omaje, koncepta posvećenog temama iz oblasti folklorne fantastike. Piše priče iz oblasti fantastike. Objavio je roman Kal juga (Strahor, 2018), istorijsku pripovest sa elementima folklorne fantastike. Živi i radi u Beogradu.

Dragoljub Igrošanac, rođen u Zenici 1977. godine. Kulturni aktivista i promoter fantastične književnosti. Vlasnik i glavni urednik sajta Art-Anima.com (2006-) na kome je do sada objavljeno više stotina proznih i teorijsko-esejističkih priloga najznačajnijih domaćih pisaca i proučavalaca naučne fantastike, horora i epske fantastike. Osnivač i urednik almanaha „Književna fantastika“ (2014-). Urednik pet zbornika kratkih žanrovskih priča i više knjiga domaćih autora fantastike. Glavni organizator Festivala fantastične književnosti Art-Anima (2014-) i suorganizator Regionalnog festivala fantastične književnosti Refesticon (2013-). Osnivač nagrade „Art-Anima“ koja se dodeljuje za doprinos popularizaciji fantastične književnosti. Organizator više literarnih konkursa i konkursa za fotografiju inspirisanu književnim delima „Fantastična književnost okom foto-kamere“. Živi i radi u Beogradu.